Topografia rogówki

Topografia rogówki (inaczej: komputerowa keratometria) to ocena kształtu, krzywizny i mocy optycznej rogówki, obejmująca zarówno w jej część centralną, jak i obwodową. Badania topografii rogówki w większości wypadków opierają się na wynalezionym w 1880 r. przez Antonia Placido dysku o naprzemiennie, koncentrycznie ułożonych czarno-białych okręgach. Urządzenie to wynalazca nazwał keratoskopem.

Topografia rogówki jest badaniem bezbolesnym, nie ma skutków ubocznych. Podczas badania pacjent opiera brodę i czoło na podpórce przed  oświetloną czerwonym światłem czaszą, która pokryta jest współśrodkowymi, czarnymi pierścieniami odbijającymi się na rogówce w trakcie badania. Odbicia pierścieni na rogówce, ich szerokość oraz zniekształcenia są rejestrowane i analizowane komputerowo. W ten sposób powstaje swego rodzaju barwna mapa rogówki.

Kiedy warto wykonać topografię rogówki?

Wskazaniem do wykonania topografii rogówki jest podejrzenia występowania takich chorób jak astygmatyzm, stożek rogówki czy deformacje rogówki które mogły powstać w wyniku urazów oka.

Topografia rogówki jest również jednym z badań wykonywanych przed operacjami refrakcyjnymi, czyli korygującymi wadę wzroku (przede wszystkim przed laserową korekcją wzroku). Wskazane jest również jej wykonanie przed operacją zaćmy. Dane z badania pozwalają wówczas zaplanować operację i dobrać odpowiednią soczewkę.